Hooggefaald
Fragment uit het boek (persoonlijk verhaaltje):
"Alles wat ik op school had willen leren"
De basis van de psychologie en gedragswetenschappen. Wie je wordt is een combinatie van natuur & opvoeding. In Human Design spreken we over zelf en niet-zelf. Het eerste deel is een samenvatting van de verschillende aspecten van denken, voelen en doen. Er wordt een link gelegd met de kennis van Human Design, zodat er een logisch geheel ontstaat. Om je te kunnen ontwikkelen is het belangrijk dat je weet wie je in de basis écht bent.
Hoe verder ik me ging verdiepen in het onderwijssysteem, hoe duidelijker het me werd dat kinderen er vrij weinig leren over zichzelf. Door de focus op cognitieve ontwikkeling en het dicteren van lesstof, ontwikkelen we generaties kinderen die op dezelfde manier leren denken. Problemen analyseren en oplossingen bedenken, maar de oorzaken blijven meestal onaangeroerd. Ik denk dat dit komt doordat we dat op school in de basis ook niet leren. Ga maar na. Op school krijgt een kind een probleem voorgelegd en er is maar één oplossing mogelijk. Eén goed antwoord. Kinderen die de informatie kunnen reproduceren halen hoge cijfers. Ze hebben geleerd wat te denken, niet hoe te denken.
Kinderen die afwijken en buiten de boot vallen worden als ‘apart’ of ‘bijzonder’ gelabeld. Volgens mij is er een eenvoudige en doeltreffende manier om te ontsnappen uit deze beperkingen. Namelijk door het niet meer te hebben over anders zijn maar over uniek zijn. Als iedereen uniek is, dan is iedereen even bijzonder. En is een klas niet gewoon een afspiegeling van de wereld in het klein? Een verzameling van unieke mensen met hun eigen kwaliteiten, geschiedenis en verhaal? Kinderen die van elkaar kunnen leren? Wat zou er gebeuren als deze unieke perspectieven met anderen worden gedeeld? Wat doet dat met je eigen perspectief? Als je je realiseert dat er niet één waarheid bestaat maar dat iedereen vanuit zijn eigen perspectief naar de wereld kijkt, dan ontstaat er een andere dynamiek. Dan hoeft niemand gelijk te hebben. Dan is er eenheid vanuit verscheidenheid. Met de kennis van Human Design is eenvoudig te duiden waarom iemand tegen bepaalde problemen aanloopt en met wie ze goed samenwerken en met wie minder goed. Het biedt zoveel mogelijkheden voor de hele wereld.
Bewust, bewustzijn en bewustwording; termen die vaak gebruikt worden in dit boek. Wat bedoel ik ermee? Wat is bewustzijn? Is het een bepaalde manier van denken of een ‘weten’? Bewust-zijn, in het moment zijn. Opmerkzaam zijn van alles wat er in en om je heen gebeurt, dus ergens met aandacht kunnen ‘zijn’. Het waarnemen van wat er is en van wat er in je leeft.
Bewust-wording het proces waar je het bewustzijn ontwikkelt. Het bewustzijn staat als het ware los van het denken en emoties, maar het zijn gedachten en emoties waardoor mensen worden geleefd. Wat gebeurt er allemaal in het denken? Het proces van bewustwording bestaat ook uit het ontrafelen van oordelen over jezelf en anderen. Alles wat je ooit hebt geleerd of geloofd wordt omgekeerd. Door je eigen gedachten te gaan observeren en op een bewuste manier te filteren gebruik je het bewustzijn op een intelligente en constructieve manier. Je zet het in om de waarnemer te worden. Dit noem ik in het boek het mentaal bewustzijn.
Bewuste mensen zijn individueel en autonoom, voor hen zijn belangrijke waarden eigen verantwoordelijkheid en onafhankelijkheid. Wat is het verschil tussen bewuste en onbewuste mensen? Onbewuste mensen baseren hun identiteit en bestaansrecht op een groep, bijvoorbeeld een bepaalde partij, voetbalclub, beroepsgroep of bevolkingsgroep. Dat hoort bij het denken in termen van wij-zij. Ook is er eerder de neiging om in een slachtofferrol te vervallen. Zij zitten vast in de beruchte ‘drama-driehoek’ van slachtoffer, dader en redder omdat er geen bewustzijn is over het eigen gedrag en de effecten ervan op de relaties met anderen. Er is ook altijd sprake van ongelijkwaardigheid en de eigen gevoelens van minderwaardigheid hebben onbewust veel invloed hierop. Daarentegen zijn bewuste mensen wel in staat om eerlijk en kritisch naar zichzelf te kijken, wat ze gelukkiger en tevredener maakt. Hierdoor hebben ze een autonome identiteit ontwikkeld. Ze zijn minder afhankelijk van een groep en maken bewuste keuzes. Het wil niet zeggen dat bewuste mensen alles altijd goed doen of het perfecte leven leiden; het verschil zit erin dat zij zich niet identificeren met de gebeurtenissen. Daarom nemen ze nemen niet alles persoonlijk en voelen zich dus niet zo snel aangevallen omdat ze in staat zijn van een afstandje te kijken naar conflicten.
In Human Design maken we onderscheid tussen drie soorten bewustzijn: het mentale, emotionele en fysieke bewustzijn. Ik denk dat ieders bewustzijn aangesloten is op een groter collectief bewustzijn, waarvan de frequentie bepaald wordt door de ‘kwaliteit’ van alle individuele bewustzijnsdeeltjes. Als er veel angst in de wereld is, zoals nu, wordt het collectief bewustzijn daardoor beïnvloed. En het werkt twee kanten op, dus ieder mens wordt ook weer beïnvloed door dat collectief bewustzijn. Dit is wat we ‘het veld’ noemen en bespreek ik in het hoofdstuk ‘Alles wat ik op school had willen leren’.
‘Het hele leven van het individu is niets anders dan
het proces van het baren van zichzelf.
We zouden volledig geboren moeten worden als we sterven.
Maar het tragische lot van de meeste mensen is
dat ze sterven voordat ze worden geboren'
Erich Fromm (Duitsland, psycholoog, filosoof 1900 – 1980) - Manifesting Generator 5/1
Hoe goed ken je jezelf? Weet je hoe je functioneert? Hoewel de wereld niet alleen om jou draait, ben je essentieel onderdeel ervan. Wanneer je weet wie je bent kun je ook echt iets bijdragen aan die wereld. Het proces van individuele ontwikkeling is daarom geen egoïstisch pad. Zodra je je realiseert dat je een radertje bent, in een tot in de perfectie functionerend universeel systeem, besef je zowel de relativiteit als ook het unieke van jouw leven. Als kinderen zich op jonge leeftijd bewust worden van hun kwaliteiten doet dat veel voor hun eigenwaarde en zelfvertrouwen. Dat is de basis voor zelfstandigheid en harmonie. Een kind dat zich goed voelt over zichzelf, gaat ook socialer en hulpvaardiger om met anderen.
Zodra het wonder van het leven volledig tot je doordringt, verandert er iets. Gevoelens van verwondering, en bewondering voor de perfectie en schoonheid van alles wat je om je heenziet. Of je wordt overvallen door het besef dat er meer sterren in het universum zijn dan zandkorrels in de woestijn. Deze grootsheid en tegelijker nietigheid van het bestaan is haast niet te bevatten en maakt ons dankbaar voor de goddelijke oorsprong, want het is zo ongelooflijk intelligent en complex. Het menselijk lichaam laat dit tevens zien met de triljarden cellen, die allemaal een functie hebben en samenwerken voor het grotere geheel. Hier spelen zich vergelijkbare processen af waarbij alles invloed heeft op alles, een hele nieuwe wereld die onderzocht wordt in de wetenschap van kwantummechanica.
We bekijken iets binnen de kaders van natuurkunde, scheikunde, wiskunde of biologie, maar de onderlinge samenhang en systemische werking wordt over het hoofd gezien. Het maakt niet uit hoe intelligent we zijn maar er is een enorme onwetendheid over hoe het lichaam werkt. De ironie van wat het is om een mens te zijn, is dat we nog gevangen zitten aan de oppervlakte van het begrijpen van onze natuur en de kosmos om ons heen. Genen werken op basis van wetmatigheden, het is eenvoudig omdat het mechanisch is. En op het moment dat we proberen de werking te verstoren, dalen we af in een leven van verwarring, chaos en pijn. Veroorzaakt door het idee van afgescheidenheid.
Wat steeds terugkomt in mijn boek is de focus op 'het hele plaatje' en de samenhang der dingen. We leven in dualiteit, waarmee bedoeld wordt dat overal op aarde tegenstellingen zijn. Licht en donker, dag en nacht, links en rechts, hoog en laag, angst en liefde. In de wereld maar ook in onszelf. Het een kan eigenlijk niet zonder het ander bestaan en om iets goed te kunnen begrijpen en te ontrafelen is het daarom ook van belang dat je verder kijkt dan het probleem en de symptomen. Pas als je de andere kant belicht en alle aspecten ziet, wordt helder wat de oorzaak is. Vanuit de oorzaak ga je dan op zoek naar oplossingen.
Metafysica is de verzamelnaam voor de onderstroom, deze samenhang der dingen en zou je kunnen samenvatten als een combinatie van natuurkunde en spiritualiteit. Natuurkundigen zoals Albert Einstein en Max Planck begaven zich op het terrein van de wetenschap van de kleinste deeltjes (kwantumfysica). Dit is ook één van de uitgangspunten van Human Design. Deze invloed kunnen we niet zien, maar is voelbaar in wat ik de onderstroom noem, de golven op verschillende frequenties die elkaar op onbewust niveau beïnvloeden. De universele wetten.
Het boek Grote mensen doen alsof gaat vooral over Human Design.
Human Design, 'ontdekt' en gemanifesteerd door Ra Uru Hu in 1987, laat je genetische blauwdruk zien en geeft inzicht in hoe je functioneert. Het is gebaseerd op formules en integreert de persoonlijkheid met het lichaam. Het is iets nieuws, iets heel anders. Niet te vergelijken met welke zelfhulpmethode dan ook, doordat er niets veranderd of verbeterd hoeft te worden. Human Design brengt de blauwdruk in kaart met een lichaamsgrafiek, een visuele weergave.
Misschien denk je bij het 'Human Design' dat het iets te maken heeft met kunstmatige intelligentie of dat het een nieuwe religie is. Dat is het allemaal niet. Het is een weergave van je 'menselijk ontwerp'; je natuur en waar je geconditioneerd wordt. Human Design is niet iets om in te geloven maar is vooral een praktisch instrument, een experiment. Het leert je dat ‘het denken’ niet geschikt is om keuzes voor jezelf mee te maken, maar geeft je een innerlijke autoriteit van waaruit je een leven kunt gaan leiden als je ware zelf.
Kennis van Human Design is als het hebben van een spiekbriefje bij de test over jouw leven!
Op dit moment lijkt de wereld allesbehalve een paradijs, toch is de aarde een wonderlijk mooie plek om te zijn. Je zou het soms bijna vergeten als je het nieuws ziet en de kranten leest. De mensheid zie ik als de buitenaardse wezens waar we nu, paradoxaal gezien steeds meer naar op zoek lijken te zijn in de ruimte. Miljarden worden er gestoken in de ruimtevaart, er zijn missies naar Mars, op zoek naar buitenaards leven. Terwijl wij zelf, de mensheid, afkomstig van sterrenstof, eigenlijk de aliens zijn! Geland op deze mooie blauwe paradijselijke planeet, onze moeder. Waarom steken we zoveel energie in deze buitenaardse missies? Is het echt nodig een kolonie te starten op Mars terwijl op aarde alles aanwezig is wat we nodig hebben?
Op microniveau –individueel– gebeurt eigenlijk hetzelfde. We zoeken voortdurend het geluk buiten onszelf, jagen ‘iets’ na, maar vergeten wat er altijd al is, het unieke in onszelf.
18 jan 2023 13:47
Fragment uit het boek (persoonlijk verhaaltje):